ඕන් මාත් ගියා...!!

මුල් වතාවෙ යන්න බැරි උනත් මේ වතාවෙනම් කොහොමහරි යනව කියල හිතගෙන උන්නු හින්ද අද තිබ්බ සිංහල බ්ලොග් කරුවන්ගේ සංගමයේ සුහද හමුවට මාත් ගියා. වැඩේට යන්න කලින් එන  කට්ටියගෙන් අඳුරන් කෙනෙකුට හිටියේ කුෂාන් අයියා විතරයි. එක හින්දා සිංහලෙන් බ්ලොග් ලියන කට්ටිය මොනවගේද කියල බලාගන්නත එක්ක තමාගියේ.
මම යනකොට 8.30ට විතර ඇති. වැඩේ පටන් අරන් නැගල යනව ඇති කියල හිත හිත එතනට යනකොට සූ ගාල 10ක් විතර කට්ටිය බිල්ඩිමේ ඇතුල් වෙනතැනම ආලින්දයේ වාඩිවෙලා හිටියා.
ටික වෙලාවක් යද්දි කාලිංග එහෙම ඇවිත කට්ටියට උඩට යන්න කතා කොලා. ආ.. එතන කොලයක් තිබ්බනේ එන කට්ටියගේ නම් ලිස්ට් එක දාල. එකේ ගොඩක් නම් වෙනුවට තිබ්බේ කොටු. සිංහලෙන් දාපු නම් නෑ.

චෙක් වන් ටෙස්ටින් 

පස්සේ ඒක හරිගස්සලා තිබ්බ මයේ හිතේ. ඕන් කොහොමෙන් කොහොමෙන් හරි උඩට ගියා කියමුකො. එතනත් ඉතින් පටන් ගන්න විනඩි විස්සක් විතර චෙක් වන් ටෙස්ටින් වන් කොර කොර හිටයා. ඒ වෙලේ ඉතින් ඇවිත් හිටය කස්ටිය එක්ක කතාකරල දැන හඳුන ගන්න ලැබුනා.
මම වාඩිවෙලා හිටියෙත මාර තැනක තමා ඉස්සරහින් හිටියේ මාරය, පිටිපස්සෙන් හිටියේ මුචලින්ද. මාරයගෙනම් කිසි මාර පාට් එකක් තිබ්බෙ නෑ.

ඊට පස්සෙ ඔන්න සිංදුවක් කියන්න ගිහින් කුෂාන් අය්යායි තිස්ස අය්යායි (මාමා වෙන්න ඕනා) මයික් එකට ෆයිට් එකක් දුන්න. පස්සේ වෙන එක්කෙනෙක් සිංදුව කිව්වා..

මලින්තනම් මගුල් ගෙදරකට ගියා වගේ ආපු වෙලේ ඉඳන් දිගට හරහට ෆොටෝ ගගහ හිටියේ.
පස්සෙ සිංහල ෆොන්ට් ගැන ටිකක් බර කතාවක් ගියා. මමත් අහගෙන හිටියට වැඩිය මුකුත් තෙරුනේ නම් නෑ. මේ වෙනකොටනම් මටත් සෑහෙන්න බඩිගිනි වෙල තිබුනේ. කට්ටිය කෑමත් ලෑස්ති කොරලා. ඇතුල් වෙද්දි කෑම ගන්න පොඩි කූපන් එකක් දුන්නට කෑම ගොඩක් තිබ්බ නිසා කට්ටියට දෙක දෙක කන්න කියල කාලිංග අය්යා කිය කිය ගියා. මමනම් ඉතින් එකයි කෑවේ.

හෙට පෝය හින්දද කොහෙද උම්බලකඩ කෑල්ලක් වත් බත් එකේ තිබ්බේ නෑ.



කන්න ගිහිල්ලත කට්ටිය එක්ක ටොක්ස් ටිකක් දාන්න  සෙට් උනා. ලිශාන්ගේ බ්ලොග් රෝල ලියන් ලිශ්විශ් හා මුචලින්ද එක්ක සෑහෙන්න ෆිට් එකෙන් කතාකරන්න හම්බවුනා.
ඊට පස්සෙ ඉතින් මමත් එන්න ආවා.දුර යන්නත් එපැයි. ලබන පාරත් මෙහෙම එකක් තිබ්බොත් යන්නත් අදහසක් ඇතිව.

ආ.. තව අමතකවෙච්චි සීන් එකත් තියනවනේ. microsoft එකේ කස්ටිය තැන වෙන්කොරගන්ට එන අයගේ නම් ලිස්ට් එකක් බිල්ඩිමේ ආරක්ෂක අංශයට දීලා. නම් ලිස්ට් එක බැලුවහම කස්ටිය පොඩි බකට් එකක් පෙරලලා. මොකද එන යගේ නම් ලිස්ට් එකේ තිබිල තියන නම් දිහා බලලා. මෙකට එන්න ඉඳල තියෙන්නේ අමුතු කස්ටියක්නේ.. මාරය , මුචලින්ද, අන්තිමයා, පුරුපුරු....

හෙම්බිරිස්සාවට බෙහෙත්

මේ දවස්වල හො‍‍ඳටම වහිනවනේ. ඉතින් මාවත් දෙතුන් පාරක් වැස්සට අහුවුනා මොකද කුඩයක් තිබ්බත් තෙමෙන තරමට හයියෙන් වහිනවනෙ. ඉතින් සිතූ පරිදිම ඕන් මේ කරුම ලෙඩේ හැදුනා. මොනා කරන්නද ඉතින් මේ දවස් වල තියන වැඩ රාජකාරි නිසාත් තාවකාලිකව හරි සමනය කරගන්න ඕන වුනු නිසාත්, නිකන් දෙන නිසාත් (විස්ව විද්‍යලයේ බෙ‍හෙත් සාලාවෙන්) බෙහෙත් ගත්තා.
මම සාමාන්‍යයෙන් හෙම්බිරිස්සාව හැදුනහම බෙහෙත් ගන්නෑ. හොඳට  වාෂ්ප අල්ලලා නිකන්ම හොඳවෙන්න දෙනවා. මොක්ද ඔය දෙන බෙහෙත් වලට වෙන්නේ හෙම්බිරිස්සාව වේලෙන එකයි. හිතූ පරිදිම ලැබුනේ
 පැරසිටමෝල්,

 සිට්ට්‍රසීන්, (රෑට පෙත්තක් බිවුවහම උදේටත් එක්ක අමාරුයි)

 ඇමොක්සිලින්.

ගෙදර හිටියනම් ලොවෙත් තාත්තා කෑගහනවා ඔය බෙහෙත් වලට.
තාත්තා කියනනේ කොත්තමල්ලි පස්පංගුව පැකට් එකක් ගෙනත් පාවට්ටා ‍කොලත් දාල හොඳට වාෂ්ප අල්ලලා දෙතුන් දවසක් බොන්න කියලා.  හැබැයි ඉතින් කිවුවත් වගේ ලෙඩෙත් හොඳ වෙනවා සෑහෙන කාලෙකට හැදන්නෙත් නෑ.

කොත්තමල්ලි පස්පංගුව බොද්දි කෑලි බෑලි පේන්න තියන පැකට් ගන්න.

සමහන් වලින් නම් මට කිසිම සහනයක් ලැබිලා නෑ.

පිංතූරය